زمونږ په کور کې فرني به یواځې د میلمنو لپاره پخیده. کله چې دا په لوی قاب کې يې واړوله نو لږ یخیدو وروسته به يې د سپینو زرو ورق پرې واچوو. دا ورق هغه وخت په دوو ” آنو” کیدو چې د عام اخبار دوه ټوټو تر منځ پروت و. د فرني خوړلو په […]

د ماشومتوب وختونو، یو واده د ډوډۍ په خوانچه کې مې یو قاب کې رنګین وریژې ولیدې. د پلاو غورۍ، د تنور ډوډۍ او د قورمې د کاسې سره هغه قاب راته د یو رنګین انځور په شان ښکاریدو. زړه مې کیدو چې لاس ورنزډې کړم خو مور راته سترګې برندې کړې. یاد مې نه […]

د اوړي په پای کې به زمونږ کور ته د سپینو غونډارو یوه لویه بوجۍ به راوړل شوه. ماشومانو ته به يې وویل چې بوجۍ ته به نزدې نه ځئ. ټول محلت به خبر شو چې زمونږ کره ” چونه کېږي” له دېوالونو به يې تصویرونه لیرې کړل او د ټولو کوټو سامان به په […]

په هند کی د ترکاري دکانونه ډېر ښایسته وي. رنګارنګ سابه پکې هره ورځ په ترتیب ایښې او ښځې پرې لکه د مچانو راټول وي. د لندن په ګجراتي دکانونو کی مې یو میټر اوږد ډانډي لیدل. ورسره په انګریزي ” ډرم سټک” چی پښتو کې د “ډول غږولو لښته” مانا ورکوي، لیکلي وو. یوې […]

شا و خوا ۵ زره کاله کېږي چې انسان د ونو په تنه د مایعات (شیره) په خاصیت پوهه شو. په شمالي افریقه، اومان- یمن او لویدیځ افریقه په دشتو کې د یوې وړې ونې په تنه به يې کش ورکړو نو سپینه شیره به ترې راوتله. دا به کلکه شوه نو راو به يې […]

په پښتونخوا کې د ګنو فصل په مني کې تیار شي او بیا د ژمې ترپای تازه ګنډېرۍ هم بازار ته راځي. د سپینو شویو ګنو دا وړې ټوټې د غاښونو لپاره د ژوؤلو او زبیښلو ورزش وي. هغه وخت چې له کیمیاوي توکو ډک خواږه او ژاوولې چا نه پیژندلې، د ولوږې ختمولو ارزان […]

د پلوسې له ونې راټول شوی وچ شوی سلیخ (چیړ) د شاتو رنګ لري او په حکیمي نسخو کې پکارېږي. په نړۍ کې د ډېرو ونو په تنه سلیخ لرونکی اوبه راټولېږي چې وروسته بیا کلک شي او ځینې يې د انسان لپاره ګته ور وي. د هر یو خپل بوی او ځانګړتیا وي چې […]

د پیغمبر ګل کاسني (اودي) رنګ او پاڼې په منځ کې زیړ یا سپین خال لري. په لاطیني کې دا د ” وایولا” کورنۍ ګل دی چې شا و خوا ۶۰۰ مختلفو رنګونو کې پیدا کېږي. خلک يې د “پېنزي” په نوم هم پېژني. د “وایوله” بوټې د زړی نه وده کوي او په یوه […]

په لرغونې انجیل کې د حضرت ابراهیم (ع) په لاس د نجف په دشته کې د یو کوهي “بیرشیبه” پرغاړه د غز د ونې کرلو زکر دی. بل ځای وایی چې بي بي هاجره ماشوم حضرت اسمعیل(ع) د غز د بوټي سیوري کې پریښودو او پخپله د اوبو په لټون شوه. له دغو دواړو کیسو […]

مشکي (ماشکي) په هند کې “بهشتي” په لقب یادیدو ځکه تږي ته اوبه ورکونکی جنتي ګڼلی شي. څوک خبر نه دي چې په ګرمو ملکونو کې انسان کله د اوبو وړلو لپاره، د څاروو پوټکی (مشک) وکاراو. د اوبو مشک د غوا یا میښې پوره (روغ) څرمنه چې خلاصه خوا يې په تار ګنډلې وه. […]