په ۱۶۶۱ م د ډېلي لال کلا نه د وسله محافظانو په بدرګه يو صوفي درويش د جامع جومات لوري ته يبله پښې او بربنډ روان و. هر ځای خلک د ده ليدو ته راوتل او بيا به هجوم کې به ورګډ شول. د جومات په پوڼيو يو جلاد د توري سره ور وړاندې شو […]

په ۱۹۲۵ م په استنبول ښار کې د ترکي په نامتو پوځي مشر رؤف بې نامعلومو کسانو ډزې وکړې. خو وژل شوې کس د افغانستان لپاره ټاکلې سفيرعبد الرحمن بې و. د پيښورعبد الرحمن بې د خلافت تحريک پر وخت د هند نه ترکي ته تللې و. د شلمې ميلادي پېړۍ له پېل برطانيې د […]

د شيخ رحمکارمقبرې چاپېره په بې شمېرو کوټو کې د ده د ټبرغړي خښ دي. په قبرونو يې پلاسټيکي ګلدستې ايښې وې او منجاورد مالګې شکرانه راټولوي. د ده په عرس څراغونه بلېږي، ميله کېږي او يو وخت خو پکې جوار ګرهم راټولېدل. خو د شيخ رحمکار ژوند له دې هر څه فرق و. د […]

د اول نړیوال جنګ نه وروسته په پښتونخوا کې د “جرمني ملا” نوم خلکو واورېدو چې د انګريز پر ضد يې فعاليت کوو. د جرمني ملا خپل نوم عبد الرحمان، د پلار نوم يې دين محمد او د صوابۍ د “شوي” اوسيدونکی و. شوي، د يوسفزیو کلی دی، خو په خپله عبد الرحمن اپريدی و. […]

عمرا خان په ۱۸۶۰ م کې وزېږېدو. پښتانه “عمر” ته “اوماره” غږ کوي، نو ښايي، د عمرا خان په نوم مشهور شو. لومړنۍ زدکړې يې په کور کې د حاجي عبد الجليل نه وکړې او د ده د قران استاد حافظ عبد المنان و. د ده پلار امان الله خان د جنډول خان و او […]

هغه به تل یبلې پښې د افغانستان د امير امان الله خان دربار ته ورتلو. یوه ورځ امان الله خان ترې پوښتنه وکړه چې ته د لويې پکتیا پېژندل شوی مشر یي، ولې لوڅي پښې ګرځې؟ ده ورته ځواب ورکړو چې زه د قام مشر یم او چې خلک مې پښې لوڅي ګرځي، زه ځان […]

“کڼۍ” په وزيرو کې هغه شريکه زمکه وي چې د قام په خوښه يو چا ته د د خدمتونو په بدل کې ورکړل کېږي. په اشنغر کې دا سيرۍ نومېږي. ” د جنوبي وزيرستان کڼي ګرام ” (د وزيرو په لهجه کې کڼيګورم) د بايزيد انصاري ټبر ته د ديني خدمت لپاره ورکړل شو. په […]

دا عکس په ۱۹۵۷ م کې د الجزاير په يو زندان کې اخيستل شوی دی چې نامتو مبارز محمد العربي بن مهيدي پکې ښکاري. د ده په پښو کې زولنې دي او فرانسوي جنرال په سترګو کې يې سترګې ښخې کړي او ورته ځېر دی. بن مهيدي د خپلواکۍ د جنګ په شپږو مشرانو کې […]

جمال الدين افغاني د اسلام د معاصرې مفکورې پلاراو د نولسمې ميلادي پېړۍ فلسفي شخصیت ګڼل کېږي چې د اروپا مدنيت او د ملا پر فکر ولاړ دین او مذهب دواړه یې د مسلمانانو د پرمختګ او مدنیت د لارې خنډ ګڼل. سيد جمال الدين محمد بن صفدرالافغاني په ۱۸۳۸ م کې د کونړ ولایت […]

په لاطيني ژبې کې يو متل دی چې “هيني بال اينټه پورټس” ياني هيني بال راته په دروازه ولاړدی. دا په داسې موقع وايي چې څوک په بوخته کې راګېر او د وتلو لاره نشي موندلې. د هيني بال نوم په روم کې هم هغسې د ويرې سمبول و لکه په ۲۰۰۱ م کې د […]