خروشتي د يوليکدود نوم و چې په دريم ق. م پيړۍ کې رواج شو. ددې الفبا ښاي د ارامي (اراميک) ژبې نه اخستل شوي و. دا ليکدود د هند په شمال لوېديځ، افغانستان او مرکزي ايشيا ځينو ملکونوکې د څلورمې ميلادي پيړۍ ترپاې کاريدو. وروستوددې ځاې برهمني او پالي ليکدود ونيولو. برهمني ليکدود د خروشتي سره په يومحال کې زيږيدلې وچې د وخت په تيريدويې پرمختگ وکړو او هرې سيمې کې د بيلا بيلو ژبو د صوت سره پکې بدلون راغلو. خروشتي د نوروپه شان وده ونکړه اومتروک شو. داليکدود په نولسمي ميلادي پيړۍ کې انگريزڅيړونکي جيمزپرنسيپ له خوا ولوستل شو چې په هند کې يې يوه علمي مجله خپروله.
د خروشتي ژبې الفبا د ښي نه گس لاس ته ليکل کيده اود پراکريت ژبې د ليکنې لپاره هم کاريدل. په شلمې پېړۍ کې د وردگو د خوات نه په موندل شوي لوښي، خروشتي ليکدود کې ليکنه شوې ده چې ژبه يې پراکريت ده. که عربي نه وې راغلې نو ممکن پښتو به په خروشتي ليکدود ليکل کيدې.
د خروشتي مثال داسې و، لکه لاطيني توري چې اوس د اروپا ټولې ژبې پکې ليکل کيږي.
د ويبپاڼو نه
صفيه حليم