په دغه تصویر کې د هرات یوه میرمن په سپیه بورقه کې پټه په خر سوره ده. تصویر په ۱۹۶۸م کې ورنر کوهن د یو مجلې لپاره واخیستو چې ۳ میاشتې يې ایران او افغانستان کې سفرونه کول.
دغې میرمنې په پښو کې جراب او موچڼې ( دودیزه بوټ) په پښو دي او لاس کې يې یوه وړه سوټۍ یا لښته ده. په خره د “کتې” نه علاوه د مالوچو ډک توشک هم پروت دی چې ښایی دغه میرمنه تل هم دغسې سفرونه کوي. دا په ډېر اعتماد ناسته ښکاري او په لاسونو کې له ګوتو ښایی چې د یو شته من کورنۍ ښځه ده.
د افغانستان هغو سیمو کې اس او خر لکه د لارۍ یا موټر کارېږي او واګې يې تل د سړی په لاس وې. په ۲۰۰۵م کی ما په کندوز او تالقانو کې کی کله کله په بورقو کی پټې میرمنې د اس یا د خره پر شا سوری لیدلې. ځینې جوګیانې ښځې به په خپلو دودیزه جامو کی په خره سورې وې.
د یو کورس ګډون کونکي، د تخار یوې ځوانې جینۍ راته وویل چې هغې یو ځل د غوا پر شا هم سورلی وکړو ځکه کلي ته يې موټر نه تلو. عجیبه دا ده چې اروپایان دغه نندارې ته حیران او عجیبه ورته ښکاري ځکه د دوی په اند بورقه کې ښځه د اس یا خر سورلی نشي کولی.
Photograph by Werner Kohn.1968